Als een leven botst is mijn eerste boek. Het botsen slaat op één van beide hoofdpersonen - Victoria - die als 12-jarige per ongeluk door de tijd reist en zichzelf 20 jaar later tegenkomt. Deze 'botsing' staat centraal in alle verwikkelingen die volgen, waarbij Victoria uiteindelijk een harde keuze moet maken om te voorkomen dat de geschiedenis zich herhaalt.
|
Groeistuipen was mijn allereerste verhaal dat in een bundel verscheen, te midden van allerlei minder en meer bekende auteurs in het SF- fantasy- en horrorgenre. De Tweede Ragnarok was wat dat betreft ook een soort debuut.
|
Ik mocht een jaar later op herhaling met 'Vergeven en vergeten'. Toen al, net als nu mijn mijn geplande trilogie, vond ik het leuk om dezelfde hoofdpersonen een nieuw platform te geven en hun karakters verder uit te diepen.
|
De Lange vlucht uit 2004 was mijn eerste post-apocalyptische verhaal. Over een mensheid die zich wanhopig vastklemt aan een geneesmiddel voor een dodelijk virus, een middel dat steeds moeilijker te verkrijgen is, waardoor het einde onafwendbaar lijkt. Mijn focus lag toen al meer op de karakters en hun ontwikkeling dan op sec het verhaal.
|
Advertentieruimte ligt me na aan het hart. Hierin verwerkte ik de onvoorwaardelijke liefde die ik als vader voor mijn zoons voel. De titel en de intro zijn een hommage aan het prachtige nummer 'Advertising space' van Robbie Williams.
|
Balans was en is een verhaal waar ik stiekem best trots op was. Ik stelde er de 'wat als...' vraag in (wat als je een andere keuze zou hebben gemaakt en gaf zelf het antwoord via de hoofdpersoon: elke actie heeft een reactie, elke verandering moet weer in balans gebracht worden.
|
Het bestand ging over een oorlog tussen demonen en engelen en de mensheid die hier tussenin terecht komt. Zoals altijd probeerde ik de nadruk te leggen op wat dit voor de hoofdpersonen betekent en minder op de actie zelf. Kritiek van een jurylid van de wedstrijd waar ik het verhaal had ingestuurd: het las eerder als een raamwerk dan een volledig verhaal. Uitdaging voor de toekomst dus.
|
Na de publicatie in de laatste Pure Fantasy bleef het een tijdje stil, mede omdat ik zelf op een lager pitje aan het schrijven was.
Wonderwaan bood me een nieuw platform. Het deed mijn enthousiasme voor het korte verhaal ook weer opbloeien, om te beginnen met het niet eerder ingezonden verhaal Wenen der Engelen, over een samenleving zonder emoties die langzaam in elkaar dreigt te storten. |
Ik zond De Geur van Rozen in voor Fantastels, waar het bepaald niet hoog eindigde. Voor Wonderwaan heb ik het verhaal over een man die overleefd door het laatste restje leven van anderen te stelen helemaal herschikt en deels herschreven - soms luister ik naar het commentaar van juryleden. Dat leidde tot een tweede leven voor idee dat ik meer waard vond dat vergetelheid.
|
Een leven, oneindig... Opnieuw een volledig herschikt, herschreven, gemoderniseerd en uitgebreid verhaal, ditmaal gebaseerd op het idee dat het leven in het laatste moment zodanig samengedrukt wordt dat het in dat moment uitgerekt wordt tot een eeuwigheid. Alles overnieuw beleven of een tweede kans om je leven te leven zoals je wilde?
|